Framhald.....gamlir tímar

Ég var víst komin til Sverige. Veturinn var fyrst erfiður en varð betri og betri þegar ég fór að kynnast fólkinu, svíar voru kanski ekki alveg fljótir að taka ókunnuga inná sig þá 1969. Hryllilega er þetta langt síðan.
Ég er í rosalegu stuði allt í einu núna því ég var að kaupa mér stereogræjur á 990 kr (ekki notað) og er að spila íslenska diska...gaman.

Jólin voru líka erfið, ég var reyndar í Gullspång hjá Njáli og var stjanað við mig eins og prinsessu. Mamma hafði bakað súkkulaðibitakökur, hálfmána og smjörkökur og sendi með póstinum, (þá var pósturinn ekki svona dýr) þetta var dálítið í smábitum kanski en rosalega gott, en ekkert hangikét. Nú veturinn leið og svo nálgaðist vorið sem kom snemma að mínu mati í mars minnir mig. 'A veitingahúsinu sem ég vann voru margir fastagestir í hádeginu og þar á meðal nokkrir sætir ungir herramann sem voru mjög áhugasamir af okkur stelpunum innan við lúguna og vildu fá okkur út með sér, nú við slógum til eitt kvöldið og þar hitti ég einn sætan verkfræðing sem sýndi mér áhuga og hittumst við nokkrum sinnum, hann átti ekki heima í bænum, nú við buðum þeim í saumaklúbb með okkur stelpunum frá vinnustaðnum sem var mjög skemmtileg samkoma, en hvað við saumuðum er annað mál. Ekkert Ludo. Nú svo fóru þessir djentelmenn heim, vinnuverkefnið var búið og hann sá ég aldrei meira, held hann vinni í útvarpsstöð í Karlstað, en hann heitir svo algengu nafni....hann t.d. hjálpaði mér að flytja frá gömlu konunni en hann mátti ekki koma inn fyrir dyrnar til að bera dótið mitt fyrir henni.....kallahatari. En dýrkaði Tom Jones í sjónvarpinu. Ég flutti í annað stærra herbergi því Steina var væntanleg, svo við gætum búið þar báðar, fékk herbergi í einbýlishúsi á neðri hæð og voru 4 útleigð herbergi með sameiginlegu baði og eldhúskrók.
Amin vinkona var með strák sem var alltaf að reyna við mig þegar hann gat, hann var ógó, enda hættu þau fljótlega, sérstaklega eftir að ég sagði henni frá hvað hann var að reyna. Það var væntanlegt Tívolí í bæinn og það var sko viðburður fyrir mig, þá helgi var partý hjá Amin og hennar ógó kærasti tók með sér vinnufélaga sem nefndur er Pelle....þar hafið þið það. Ekkert Lúdo. Hann var voðalega skemmtilegur og bauð mér út í tivolí og við fórum í hin ýmsu tæki sem ég hafði aldrei verið með um áður. Hann fór með mig heim til foreldra og bræðra svo fljótlega var ég bara eins og systir þeirra og dóttir, kallaði þau líka morsan og farsan eins og þeir gerðu. Í lok maí var Steina væntanleg og ætluðu Pelle og Kalle að keyra mig á flugvöllinn til að sækja hana, þetta var voðalega gaman að fá hana eftir allan þennan tíma, svo við fjögur urðum óaðskiljanleg allt sumarið og gerðum mikið og margt skemmtilegt. Kalle varð voða skotin í Steinu og hún í honum, en samt varð aldrei neitt alvarlegt nema kossar á okkar tímabili. (Dagný med Bjögga)
Nú þetta skemmtilega sumar leið allt of fljótt, ég var ástfangin að ég hélt og langaði að vera áfram en vildi samt heim til að klára skólan og koma svo aftur, svo það var ákveðið á flugvellinum ha, ha, ha. Allir vita framhaldið þar sem var birt í sænskum blöðum.......og seinna meir í einu ísl.
Heim kom ég í byrjun september með krullur. Þvílíkar móttökur sem ég fékk, pabbi átti afmæli og systkyni mín vissu ekki af því að ég var að koma en fannst voða skrítið að mamma keypti blóm og setti upp í herbergi, Við komum mjög seint svo allir voru sofnaðir nema mamma og pabbi, svo um morguninn var Smári eitthvað forvitinn (leiðréttu mig Smári) og kíkti inn í mitt herbergi til að sjá af hverju blómin voru þar, sá einhvern krulluhaus í rúminu og hvarf aftur á bak dauðskelkaður, en ég kallaði svo hann fattaði þetta og svo var straumurinn af krökkum í herbergið, hélt það myndi aldrei hætta, Helga var líka með eins og venjulega. "Traustur vinur"
Núna læt ég þetta duga í nokkra daga og se til hvort einhver vill að ég haldi þessu áfram, fer eftir góðri músík......."ég hef alltaf verið veik fyrir svona strák sem geysast um á svona bát"