Gamlit tímar, fyrir barnafæðingar..
Heiðrún er að hvetja okkur gamlingjana og hina sem vilja auðvitað að skrifa um eitthvað sem var áður en við fórum að eiga börnin. Ég er búin að vera að trékkja í heilabúinu en skrýtið, bara man ekkert skemmtilegt, en það er bara að prófa að skrifa aftur og aftur.....
Einu sinni á mínum unglingsárum (ég var alveg voðalega prúður unglingur) vorum við alltaf þrjár saman vinkonur, ég Fanney og Steina. Við höfðum mikið af hugmyndum um hvað við vildum gera og töluðum mikið um það. Við t.d. lágum uppi á hól heima og lásum fyrir vorprófin í maí, það var erfiður tími því maður þurfti næstum að læra allt utanbókar, en við vorum nú svo duglegar og fengum góðar einkunnir.
Eitt sinn sem oftar ákváðum við að fara í tjaldútilegu og útveguðum okkur tjald með botni (kóngulóarfrítt) 'Akvörðunnarstaður var Hreðavatn, en þar var alltaf útidansleikur í kofa fyrir neðan Hreðavatnsskálan með life músík, sko alvöru hljómsveit. Þetta var vinsælasti sumardans í öllum Borgarfirði og var mikið af fólki. Okkur var skutlað þangað uppeftir í hraunjaðarinn við lækjarsprænu, af pabba Steinu og við bægsluðumst með tjald og allan viðleguútbúnað niður hæðina og inn með læknum, frábær staður. Ballið átti ekki að vera fyrr en á laugardeginum og við tjölduðum á föstudeginum. Um morguninn vöknum við við að fólk er að tjalda við hliðina á okkur og við urðum hálf súrar yfir því, tvö tjöld komin og eitthvað fólk úr Keflavík (sem við síðar vissum að var Gauja, Valur og aðrir sem ég ekki kannaðist við) nú þau voru með svona ferðaplötuspilara því þau bjuggu jú í Hljómabæ og spiluðu Penny Lane með bítlunum og fleiri gömul bítlalög og þetta var bara mikið fjör, við fengum að vera með svona smá. Nú um kvöldið var labbað upp að Hreðavatnsskála (þó nokkur spotti) og á ballið og það var svo troðið af fólki að ef manni tókst að komast inn þá bara sat maður fastur og færðist með straumnum og gegnum salinn og út bakdyramegin, svo það var bara verið fyrir utan og hlustað á músíkina. 'Eg hitti þarna einn strák sem ég hafði hitt á ...já haldið ykkur.....á fótboltaleik helgina áður, en það var einhver leikur í Borgarnesi og fullt af sætum strákum...þessi heitir Ómar að mig minnir og var mjög sætur svo ég var bara skotin.....svo vildi hann koma með okkur í tjaldið og plötuspilarapartýið þar, svo engin svaf alla nóttina, þetta var skemmtilegra en ballið, svo var ekki farið að leggja sig fyrr en undir morgun ca kl 8-9, en þá fór 'Omar því rútan sem hann var í átti að fara þá í bæinn, en þeir höfðu verið að keppa einhversstaðar (ég hafði nú ekki áhauga á fótbolta) og komu bara við á ballinu. En reyndar sá ég hann eða hitti nokkrum sinnum eftir það en ekki neitt sem var á milli okkar, við vorum svo saklaus þá, ekkert Lúdó var til......:-)
'Eg var alltaf ákveðin í því þegar ég las um Sverige í skólanum að þangað vildi ég fara og svo átti bróðir pabba heima þar, svo ég ákvað að fara til að vinna eitt sumar og átti þá eftir eitt ár í gagnfræðaskólanum, hafði skrifað Njáli og spurt hvort hann gæti útvegað mér vinnu. Steina ætlaði líka að koma með svo hann ætlaði að hjálpa okkur um vinnu, svo líður og bíður, ekkert svar frá Njáli, en einn góðan veðurdag (eða rigningardag) kom bréf en bara vinna fyrir eina okkar og ekki bara sumarið, heldur eitt ár.....Steina vildi ekki taka eitt ár frí frá skólanum svo hún bara hætti við allt, en ég þrá og ákveðinn sem ég er vildi nú ekki svo létt láta mig, eftir alla þessa fyrirhöfn, svo ég bara ákvað að fara ein, fór í endaðan júlí, var þá mjög skotin í Henry og við vorum að kela bak við hús (ennþá ekkert Lúdó) vorum inni í stofu og spiluðum á spil sko í alvörunni....svo þetta var þó nokkuð erfitt fyrir mig þá að yfirgefa fyrstu ástina mína í eitt ár, en ég var ekkert að bakka með mína ákvörðun svo mamma fór með mér í rútunni til Reykjavíkur og Henry líka, hann kanski fór ekki bara með mér, hann ætlaði að byrja í skóla svo hann fór til að undirbúa sig að mig minnir. Svo fór ég alein, 16 ára til útlanda, Njáll kom og tók á móti mér og við með lest heim og svo byrjaði ég að vinna á Domus veitingastað að vaska upp potta og sleifar, skildi ekki orð í málinu, engin vildi tala ensku eða kunni ekki nema Ceffinn, allir gerðu grín að Islandi, eru símar þar, eru til bílar, búiði í snjóhúsum og s frv. ég reyndi bara að grínast á móti eins og ég gat. Leigði herbergi hjá gamalli konu sem var piparjónka og það fyrsta sem hún sagði að ég mætti ekki hafa stráka á herberginu, hún var ágæt kellinginn en mjög forvitin. M'er leiddist voðalega mikið fyrstu mánuðina sennilega 3 mán, en þá var mér boðið út með einni sem vann með mér (Amin) og þá varð lífið allt léttara og ég farin að tala mitt Kalle Anka mál. En að gefast upp...ekki fræðilegur möguleiki, ég vildi þetta og þá var að standa sig út þann tíma sem um var talað. En þetta fékk engin að heyra nema Steina. Svo kom hún sumarið eftir og ég fékk vinnu fyrir hana og hún tók við pottunum og ég fékk hærri stöðu. Gerði allt í veitingahúsinu nema kokka. Þetta seinna sumar var mjög skemmtilegt, en fer ekki nánar út í það núna.
Núna skora ég á fleiri að láta frá sér heyra.
Einu sinni á mínum unglingsárum (ég var alveg voðalega prúður unglingur) vorum við alltaf þrjár saman vinkonur, ég Fanney og Steina. Við höfðum mikið af hugmyndum um hvað við vildum gera og töluðum mikið um það. Við t.d. lágum uppi á hól heima og lásum fyrir vorprófin í maí, það var erfiður tími því maður þurfti næstum að læra allt utanbókar, en við vorum nú svo duglegar og fengum góðar einkunnir.
Eitt sinn sem oftar ákváðum við að fara í tjaldútilegu og útveguðum okkur tjald með botni (kóngulóarfrítt) 'Akvörðunnarstaður var Hreðavatn, en þar var alltaf útidansleikur í kofa fyrir neðan Hreðavatnsskálan með life músík, sko alvöru hljómsveit. Þetta var vinsælasti sumardans í öllum Borgarfirði og var mikið af fólki. Okkur var skutlað þangað uppeftir í hraunjaðarinn við lækjarsprænu, af pabba Steinu og við bægsluðumst með tjald og allan viðleguútbúnað niður hæðina og inn með læknum, frábær staður. Ballið átti ekki að vera fyrr en á laugardeginum og við tjölduðum á föstudeginum. Um morguninn vöknum við við að fólk er að tjalda við hliðina á okkur og við urðum hálf súrar yfir því, tvö tjöld komin og eitthvað fólk úr Keflavík (sem við síðar vissum að var Gauja, Valur og aðrir sem ég ekki kannaðist við) nú þau voru með svona ferðaplötuspilara því þau bjuggu jú í Hljómabæ og spiluðu Penny Lane með bítlunum og fleiri gömul bítlalög og þetta var bara mikið fjör, við fengum að vera með svona smá. Nú um kvöldið var labbað upp að Hreðavatnsskála (þó nokkur spotti) og á ballið og það var svo troðið af fólki að ef manni tókst að komast inn þá bara sat maður fastur og færðist með straumnum og gegnum salinn og út bakdyramegin, svo það var bara verið fyrir utan og hlustað á músíkina. 'Eg hitti þarna einn strák sem ég hafði hitt á ...já haldið ykkur.....á fótboltaleik helgina áður, en það var einhver leikur í Borgarnesi og fullt af sætum strákum...þessi heitir Ómar að mig minnir og var mjög sætur svo ég var bara skotin.....svo vildi hann koma með okkur í tjaldið og plötuspilarapartýið þar, svo engin svaf alla nóttina, þetta var skemmtilegra en ballið, svo var ekki farið að leggja sig fyrr en undir morgun ca kl 8-9, en þá fór 'Omar því rútan sem hann var í átti að fara þá í bæinn, en þeir höfðu verið að keppa einhversstaðar (ég hafði nú ekki áhauga á fótbolta) og komu bara við á ballinu. En reyndar sá ég hann eða hitti nokkrum sinnum eftir það en ekki neitt sem var á milli okkar, við vorum svo saklaus þá, ekkert Lúdó var til......:-)
'Eg var alltaf ákveðin í því þegar ég las um Sverige í skólanum að þangað vildi ég fara og svo átti bróðir pabba heima þar, svo ég ákvað að fara til að vinna eitt sumar og átti þá eftir eitt ár í gagnfræðaskólanum, hafði skrifað Njáli og spurt hvort hann gæti útvegað mér vinnu. Steina ætlaði líka að koma með svo hann ætlaði að hjálpa okkur um vinnu, svo líður og bíður, ekkert svar frá Njáli, en einn góðan veðurdag (eða rigningardag) kom bréf en bara vinna fyrir eina okkar og ekki bara sumarið, heldur eitt ár.....Steina vildi ekki taka eitt ár frí frá skólanum svo hún bara hætti við allt, en ég þrá og ákveðinn sem ég er vildi nú ekki svo létt láta mig, eftir alla þessa fyrirhöfn, svo ég bara ákvað að fara ein, fór í endaðan júlí, var þá mjög skotin í Henry og við vorum að kela bak við hús (ennþá ekkert Lúdó) vorum inni í stofu og spiluðum á spil sko í alvörunni....svo þetta var þó nokkuð erfitt fyrir mig þá að yfirgefa fyrstu ástina mína í eitt ár, en ég var ekkert að bakka með mína ákvörðun svo mamma fór með mér í rútunni til Reykjavíkur og Henry líka, hann kanski fór ekki bara með mér, hann ætlaði að byrja í skóla svo hann fór til að undirbúa sig að mig minnir. Svo fór ég alein, 16 ára til útlanda, Njáll kom og tók á móti mér og við með lest heim og svo byrjaði ég að vinna á Domus veitingastað að vaska upp potta og sleifar, skildi ekki orð í málinu, engin vildi tala ensku eða kunni ekki nema Ceffinn, allir gerðu grín að Islandi, eru símar þar, eru til bílar, búiði í snjóhúsum og s frv. ég reyndi bara að grínast á móti eins og ég gat. Leigði herbergi hjá gamalli konu sem var piparjónka og það fyrsta sem hún sagði að ég mætti ekki hafa stráka á herberginu, hún var ágæt kellinginn en mjög forvitin. M'er leiddist voðalega mikið fyrstu mánuðina sennilega 3 mán, en þá var mér boðið út með einni sem vann með mér (Amin) og þá varð lífið allt léttara og ég farin að tala mitt Kalle Anka mál. En að gefast upp...ekki fræðilegur möguleiki, ég vildi þetta og þá var að standa sig út þann tíma sem um var talað. En þetta fékk engin að heyra nema Steina. Svo kom hún sumarið eftir og ég fékk vinnu fyrir hana og hún tók við pottunum og ég fékk hærri stöðu. Gerði allt í veitingahúsinu nema kokka. Þetta seinna sumar var mjög skemmtilegt, en fer ekki nánar út í það núna.
Núna skora ég á fleiri að láta frá sér heyra.
posted by Imba at tisdag, maj 31, 2005
<< Home