Þunglyndisundirbúningur
Núna eru bara 2 dagar þar til Iris fer frá Kristinehamn og mér. Hún fer á laugardaginn til Oslo og eyðir sunnudeginum með litlu systur, svo fer stóra flugvélin á mánudaginn.
Einnig förum við á mánudaginn með allt dótið hennar í skipið í Varberg, en þangað eru ca 350 kílómetrar, svo maður þarf að vakna fyrr en venjulega til að draga kerruna þangað. Það er einn stór kostur við þessa leið.......daddara...framhjá Ullared, (Gekås) stæðsta og ódýrasta vöruhúsi evrópu, með 63 kössum við útganginn, bara galli við það að Pelle er með, þá er ekkert gaman að fara þangað inn, enda ég nýbúin að vera þar. Það skemmtilegasta við það að ég hef læknast af kaupæðinu alla vega í bili, langar ekkert að fara inn í búðir lengur......
Annars er ég búin að fá smá þunglyndisgjöf fyrirfram frá Heiðrúnu, hún nefnilega fékk rauðvínsflösku frá vinnunni en drekkur ekki rauðvín sjálf svo ég fékk flöskuna, svo á föstudaginn eftir hádegi ætlum við Iris að fara saman til Karlstad, henni vantar nefnilega buxur því hún hefur grenst svo mikið, svo er skemmtilegra að skreppa þangað í staðin fyrir að vera bara hér í bæ.
Hvað finnst ykkur að ég eigi að gera til að varast þetta undirbúningsþunglyndi og þunglyndi á eftir að hún er farin? Vantar ráð.....
Um helgina var Heiðrún hér og gerði svona vídeó sem ég get ekki séð í minni frægu tölvu (en þú Brynja?)....svo var hún að sjatta við einhvern norskan sætan strák á MSN og ég ætlaði að fara að sýna henni og Irisi hvernig Línudansinn er, setti á tilheyrandi músík og byrjaði...haldið þið ekki að hún beini webbmyndavélinni að mér og sýni stráknum og hann spurði strax hvort þetta væri Línudans...fannst ég eflaust vera dugleg ha, ha.
'A föstudagsmorguninn er búið að panta mig í kennslustund í áttunda bekk (sama og 9 undi heima) því þau eru að læra um Island svo kennarinn vill að ég komi og segi þeim eitthvað...ég er svo vön þessu svo ég er ekkert nervös fyrir því, bara gaman, það eru svo furðulegar spurningar sem koma hjá krökkunum. Síðasta föstudag þurfti ég að syngja afmælissönginn á íslensku fyrir einn bekk (en slapp) einn strákur í sérdeild átti afmæli og óskaði sér að heyra á íslensku, akkúrat þá var ég á smá fundi svo þegar ég kom aftur fóru þau í mat svo ég slapp, ég sem var búin að fá hjálp að finna undirspil meira að segja......flestu verður maður fyrir.......
Núna er ég orðin svo sifjuð að ég hætti þessu bara. Iris er að vinna í síðasta sinn í spilavítinu í kvöld þótt hún sé lasin greyið.
Einnig förum við á mánudaginn með allt dótið hennar í skipið í Varberg, en þangað eru ca 350 kílómetrar, svo maður þarf að vakna fyrr en venjulega til að draga kerruna þangað. Það er einn stór kostur við þessa leið.......daddara...framhjá Ullared, (Gekås) stæðsta og ódýrasta vöruhúsi evrópu, með 63 kössum við útganginn, bara galli við það að Pelle er með, þá er ekkert gaman að fara þangað inn, enda ég nýbúin að vera þar. Það skemmtilegasta við það að ég hef læknast af kaupæðinu alla vega í bili, langar ekkert að fara inn í búðir lengur......
Annars er ég búin að fá smá þunglyndisgjöf fyrirfram frá Heiðrúnu, hún nefnilega fékk rauðvínsflösku frá vinnunni en drekkur ekki rauðvín sjálf svo ég fékk flöskuna, svo á föstudaginn eftir hádegi ætlum við Iris að fara saman til Karlstad, henni vantar nefnilega buxur því hún hefur grenst svo mikið, svo er skemmtilegra að skreppa þangað í staðin fyrir að vera bara hér í bæ.
Hvað finnst ykkur að ég eigi að gera til að varast þetta undirbúningsþunglyndi og þunglyndi á eftir að hún er farin? Vantar ráð.....
Um helgina var Heiðrún hér og gerði svona vídeó sem ég get ekki séð í minni frægu tölvu (en þú Brynja?)....svo var hún að sjatta við einhvern norskan sætan strák á MSN og ég ætlaði að fara að sýna henni og Irisi hvernig Línudansinn er, setti á tilheyrandi músík og byrjaði...haldið þið ekki að hún beini webbmyndavélinni að mér og sýni stráknum og hann spurði strax hvort þetta væri Línudans...fannst ég eflaust vera dugleg ha, ha.
'A föstudagsmorguninn er búið að panta mig í kennslustund í áttunda bekk (sama og 9 undi heima) því þau eru að læra um Island svo kennarinn vill að ég komi og segi þeim eitthvað...ég er svo vön þessu svo ég er ekkert nervös fyrir því, bara gaman, það eru svo furðulegar spurningar sem koma hjá krökkunum. Síðasta föstudag þurfti ég að syngja afmælissönginn á íslensku fyrir einn bekk (en slapp) einn strákur í sérdeild átti afmæli og óskaði sér að heyra á íslensku, akkúrat þá var ég á smá fundi svo þegar ég kom aftur fóru þau í mat svo ég slapp, ég sem var búin að fá hjálp að finna undirspil meira að segja......flestu verður maður fyrir.......
Núna er ég orðin svo sifjuð að ég hætti þessu bara. Iris er að vinna í síðasta sinn í spilavítinu í kvöld þótt hún sé lasin greyið.
<< Home